правяза́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. правяжу́ правя́жам
2-я ас. правя́жаш правя́жаце
3-я ас. правя́жа правя́жуць
Прошлы час
м. правяза́ў правяза́лі
ж. правяза́ла
н. правяза́ла
Загадны лад
2-я ас. правяжы́ правяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час правяза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правяза́ць сов., в разн. знач. провяза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; зак., што і без дап.

1. Вязаць некаторы час.

2. Звязаць частку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да правязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

провяза́ть сов. правяза́ць; (чулки и т. п.) прарабі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)