право́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. право́дчык право́дчыкі
Р. право́дчыка право́дчыкаў
Д. право́дчыку право́дчыкам
В. право́дчыка право́дчыкаў
Т. право́дчыкам право́дчыкамі
М. право́дчыку право́дчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прово́дчик право́дчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)