праве́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праве́руся |
праве́рымся |
| 2-я ас. |
праве́рышся |
праве́рыцеся |
| 3-я ас. |
праве́рыцца |
праве́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
праве́рыўся |
праве́рыліся |
| ж. |
праве́рылася |
| н. |
праве́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праве́рся |
праве́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
праве́рыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праве́рыцца сов., разг., в разн. знач. прове́риться;
п. ў до́ктара — прове́риться у врача́;
п. ў спі́сах вы́баршчыкаў — прове́риться в спи́сках избира́телей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прове́риться разг. праве́рыцца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
правяра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да праверыцца.
2. Зал. да правяраць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праве́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. правяраць — праверыць і правярацца — праверыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правяра́цца несов.
1. разг. проверя́ться; см. праве́рыцца;
2. страд. проверя́ться; испы́тываться; см. правяра́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)