пра́веднасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пра́веднасць
Р. пра́веднасці
Д. пра́веднасці
В. пра́веднасць
Т. пра́веднасцю
М. пра́веднасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пра́веднасць ж., в разн. знач. пра́ведность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́веднасць, ‑і, ж.

Уст. Уласцівасць праведнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́ведны, -ая, -ае.

1. У вернікаў: набожны, бязгрэшны, які не парушае рэлігійнай маралі.

Праведнае жыццё.

2. Справядлівы, заснаваны на праўдзе (у 2 знач.; уст.).

П. суд.

|| наз. пра́веднасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́ведность пра́веднасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)