права́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. права́рваю права́рваем
2-я ас. права́рваеш права́рваеце
3-я ас. права́рвае права́рваюць
Прошлы час
м. права́рваў права́рвалі
ж. права́рвала
н. права́рвала
Загадны лад
2-я ас. права́рвай права́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час права́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

права́рваць несов., в разн. знач. прова́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

права́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праварыць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак., што.

1. Доўгай варкай давесці да поўнай гатоўнасці.

П. мяса.

2. Правесці які-н. час, варачы што-н.

|| незак. права́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прова́ривать несов., в разн. знач. права́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

права́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. праварваць — праварыць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

права́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праварыцца (у 1 знач.).

2. Зал. да праварваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

права́рвацца несов., возвр., страд. прова́риваться; см. правары́цца, права́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)