правапі́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правапі́сны |
правапі́сная |
правапі́снае |
правапі́сныя |
| Р. |
правапі́снага |
правапі́снай
правапі́снае |
правапі́снага |
правапі́сных |
| Д. |
правапі́снаму |
правапі́снай |
правапі́снаму |
правапі́сным |
| В. |
правапі́сны (неадуш.)
правапі́снага (адуш.) |
правапі́сную |
правапі́снае |
правапі́сныя (неадуш.)
правапі́сных (адуш.) |
| Т. |
правапі́сным |
правапі́снай
правапі́снаю |
правапі́сным |
правапі́снымі |
| М. |
правапі́сным |
правапі́снай |
правапі́сным |
правапі́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
правапі́сны (относящийся к правописанию) орфографи́ческий;
~ная камі́сія — орфографи́ческая коми́ссия;
~ныя но́рмы — орфографи́ческие но́рмы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
правапі́сны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да правапісу. Правапісныя навыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́вапіс, -у, м.
Агульнапрынятыя, узаконеныя правілы пісьма; арфаграфія.
П. беларускай мовы.
|| прым. правапі́сны, -ая,-ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)