права́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
права́льны |
права́льная |
права́льнае |
права́льныя |
| Р. |
права́льнага |
права́льнай
права́льнае |
права́льнага |
права́льных |
| Д. |
права́льнаму |
права́льнай |
права́льнаму |
права́льным |
| В. |
права́льны (неадуш.)
права́льнага (адуш.) |
права́льную |
права́льнае |
права́льныя (неадуш.)
права́льных (адуш.) |
| Т. |
права́льным |
права́льнай
права́льнаю |
права́льным |
права́льнымі |
| М. |
права́льным |
права́льнай |
права́льным |
права́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
права́л, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. праваліцца, праваліць.
2. Месца, якое правалілася, паглыбленне.
Глыбокі п. у гарах.
3. перан. Поўная няўдача ў якой-н. справе.
П. планаў інтэрвентаў.
4. перан. Адсутнасць яснага ўспрымання ўсяго навакольнага (пры некаторых хваробах, ап’яненні).
Правалы памяці.
|| прым. права́льны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)