прабі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што (спец.).

1. Вызначаць колькасць высакароднага металу ў злітках, рудах, сплавах.

2. Ставіць пробу на вырабы з высакародных металаў.

|| наз. прабі́раванне, -я, н.; прым. прабі́рны, -ая, -ае.

П. аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прабі́рую прабі́руем
2-я ас. прабі́руеш прабі́руеце
3-я ас. прабі́руе прабі́руюць
Прошлы час
м. прабі́раваў прабі́равалі
ж. прабі́равала
н. прабі́равала
Загадны лад
2-я ас. прабі́руй прабі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прабі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прабі́раваць несов., спец., в разн. знач. проби́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец.

1. Вызначаць колькасць металу ў рудах, сплавах.

2. Ставіць пробу на залатыя, плацінавыя і сярэбраныя вырабы.

[Ад ням. probieren — прасаваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да прабіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проби́ровать несов., в разн. знач. прабі́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прабіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)