прабо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабо́йны прабо́йная прабо́йнае прабо́йныя
Р. прабо́йнага прабо́йнай
прабо́йнае
прабо́йнага прабо́йных
Д. прабо́йнаму прабо́йнай прабо́йнаму прабо́йным
В. прабо́йны (неадуш.)
прабо́йнага (адуш.)
прабо́йную прабо́йнае прабо́йныя (неадуш.)
прабо́йных (адуш.)
Т. прабо́йным прабо́йнай
прабо́йнаю
прабо́йным прабо́йнымі
М. прабо́йным прабо́йнай прабо́йным прабо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прабо́йны пробо́йный;

~нае ко́льца — пробо́йное кольцо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прабоя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабо́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Металічная дужка, убітая ў дзверы вечка і пад., што служыць для навешвання замка.

|| прым. прабо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пробо́йный прабо́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)