праблі́скаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праблі́скае праблі́скаюць
Прошлы час
м. праблі́скаў праблі́скалі
ж. праблі́скала
н. праблі́скала

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праблі́скаць сов. проблесте́ть, проблиста́ть, просверка́ть;

~кала мала́нка — просверка́ла мо́лния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праблі́скаць, ‑ае; зак.

Бліскаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проблесте́ть сов. праблішча́ць, праблі́скаць; (просиять) праззя́ць; (просверкать) празіхаце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проблиста́ть сов. праблішча́ць, праблі́скаць; празіхаце́ць, праблі́снуць; (просиять) праззя́ць; (просверкать) празіхаце́ць; (блеснуть) блі́снуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просверка́ть сов.

1. (промелькнуть, сверкая) разг. прамільгну́ць, мільгну́ць, блі́снуць;

2. (какое-то время) праблі́скаць; (переливаясь) празіхаце́ць; (проблестеть) праблішча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)