праба́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Які заслугоўвае прабачэння.

|| наз. праба́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праба́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праба́чны праба́чная праба́чнае праба́чныя
Р. праба́чнага праба́чнай
праба́чнае		 праба́чнага праба́чных
Д. праба́чнаму праба́чнай праба́чнаму праба́чным
В. праба́чны (неадуш.)
праба́чнага (адуш.)		 праба́чную праба́чнае праба́чныя (неадуш.)
праба́чных (адуш.)
Т. праба́чным праба́чнай
праба́чнаю		 праба́чным праба́чнымі
М. праба́чным праба́чнай праба́чным праба́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праба́чны извини́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праба́чны, ‑ая, ‑ае.

Які можна прабачыць, які заслугоўвае прабачэння; прабачальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабача́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна прабачыць; прабачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

извини́тельный выба́члівы, праба́чны, выбача́льны, прабача́льны; (простительный) дарава́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)