прабала́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прабала́каю |
прабала́каем |
| 2-я ас. |
прабала́каеш |
прабала́каеце |
| 3-я ас. |
прабала́кае |
прабала́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прабала́каў |
прабала́калі |
| ж. |
прабала́кала |
| н. |
прабала́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прабала́кай |
прабала́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прабала́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прабала́каць сов., разг. пробалагу́рить, прокаля́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пробалагу́рить сов., разг. прабала́каць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прокаля́кать сов., прост. прабала́каць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Прагаворны ’гаваркі’ (гродз., Сл. ПЗБ). Да прагаварыць, аднак словаўтварэнне нетыповае. Магчыма, паўплывала і польск. przegwarzyć ’прабалбатаць, прабалакаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)