прабада́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак., каго-што.

Пракалоць рагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабада́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прабада́е прабада́юць
Прошлы час
м. прабада́ў прабада́лі
ж. прабада́ла
н. прабада́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прабада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прабада́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак. і незак., што (спец.).

Утварыць (утвараць) навылётную адтуліну ў сценцы полага органа.

|| наз. прабадзе́нне, -я, н.

П. страўніка.

|| прым. прабадны́, -а́я, -о́е.

Прабадная язва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабада́ць сов. (рогами) пробода́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабада́ць, ‑ае; зак., каго-што.

Пракалоць рагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабасці́ сов., см. прабада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабасці́, ‑бадзе; зак., каго-што.

Тое, што і прабадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пробода́ть​II несов., уст. прапо́рваць; (прорывать) прарыва́ць; (пробивать) прабіва́ць; (прокалывать) прако́лваць; (продырявливать) прадзіра́ўліваць; мед. прабада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)