праанатава́ць гл. анатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праанатава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праанату́ю праанату́ем
2-я ас. праанату́еш праанату́еце
3-я ас. праанату́е праанату́юць
Прошлы час
м. праанатава́ў праанатава́лі
ж. праанатава́ла
н. праанатава́ла
Загадны лад
2-я ас. праанату́й праанату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час праанатава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Скласці (складаць) анатацыю чаго-н.

|| зак. таксама праанатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)