по́шлінны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́шлінны |
по́шлінная |
по́шліннае |
по́шлінныя |
| Р. |
по́шліннага |
по́шліннай по́шліннае |
по́шліннага |
по́шлінных |
| Д. |
по́шліннаму |
по́шліннай |
по́шліннаму |
по́шлінным |
| В. |
по́шлінны (неадуш.) |
по́шлінную |
по́шліннае |
по́шлінныя (неадуш.) |
| Т. |
по́шлінным |
по́шліннай по́шліннаю |
по́шлінным |
по́шліннымі |
| М. |
по́шлінным |
по́шліннай |
по́шлінным |
по́шлінных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́шлінны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пошліны. // Які з’яўляецца пошлінай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́шліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.
Дзяржаўны грашовы збор для пакрыцця пэўных аперацый.
Мытныя пошліны (на тавары, якія ўвозяцца або вывозяцца). Транзітная п.
|| прым. по́шлінны, -ая, -ае.
П. збор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)