по́шлина эк. по́шліна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́шліна ж. по́шлина;

○ забаро́нныя ~ны — запрети́тельные по́шлины

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увазны́ ввозно́й и вво́зный;

~на́я по́шліна — вво́зна́я по́шлина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамо́женный мы́тны; ист. тамо́жны;

тамо́женная по́шлина мы́та, мы́тная по́шліна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́мпартны и́мпортный;

~ная по́шліна — и́мпортная по́шлина;

~ныя машы́ны — и́мпортные маши́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ввозно́й, ввозный увазны́;

ввозна́я по́шлина увазна́я по́шліна (мы́та на ўвоз).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́шліна ’мыта; дзяржаўны грашовы збор за тавары, якія ўвозяцца або вывозяцца’ (ТСБМ, Бяльк., Юрч. СНЛ), ст.-бел. пошлина, рус. по́шлина, стараж.-рус. пошьлина ’старажытны звычай’, пошьлъ ’старажытны, спрадвечны, звычайны’, літаральна: чьто пошьло есть (Праабражэнскі, 2, 119). Параўн., аднак: взял мець со собою по нашей пошлине (Пісьмо Рыжскай рады XIII ст.), што, паводле Станкевіча (Зб. тв., 1, 368), значыла ’як мы паслалі, загадалі, па нашаму загаду’, якое трэба выводзіць з пасылаць, слаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тамо́жны в разн. знач. тамо́женный;

~ная по́шліна — тамо́женная по́шлина;

т. двор — тамо́женный двор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамга́ ж.

1. ист. (пошлина) тамга́, -гі́ ж.;

2. ист., обл. (тавро) таўро́, -ра́ ср.; тамга́, -гі́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)