почётный
1. (пользующийся почётом) пачэ́сны; (почтенный) шано́ўны; (уважаемый) паважа́ны;
почётный гость пачэ́сны госць;
2. (избираемый в знак почёта, являющийся выражением почёта) ганаро́вы;
почётный акаде́мик ганаро́вы акадэ́мік;
почётное зва́ние ганаро́вае зва́нне;
почётный прези́диум ганаро́вы прэзі́дыум;
почётный карау́л ганаро́вая ва́рта;
почётная гра́мота ганаро́вая гра́мата;
3. (делающий честь) пачэ́сны;
почётное предложе́ние пачэ́сная прапано́ва;
почётный мир пачэ́сны мір.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ганаро́вы в разн. знач. почётный;
г. госць — почётный гость;
~вае зва́нне — почётное зва́ние;
г. прэзі́дыум — почётный прези́диум;
~вая ва́рта — почётный карау́л;
○ ~вая гра́мата — почётная гра́мота
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пачэ́сны в разн. знач. почётный;
п. абавя́зак — почётная обя́занность;
п. госць — почётный гость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
почётность
1. ганаро́васць, -ці ж.;
почётность зва́ния ганаро́васць зва́ння; см. почётный 2;
2. пачэ́снасць, -ці ж.;
почётность предложе́ния пачэ́снасць прапано́вы;
почётность положе́ния пачэ́снасць стано́вішча; см. почётный 3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прези́диум прэзі́дыум, -ма м.;
Прези́диум Верхо́вного Сове́та Белару́си ист. Прэзі́дыум Вярхо́ўнага Саве́та Белару́сі;
почётный прези́диум ганаро́вы прэзі́дыум.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карау́л м.
1. сущ. ва́рта, -ты ж., мн. нет; караву́л, -ла м.;
почётный карау́л ганаро́вая ва́рта;
полево́й карау́л воен. палявы́ караву́л;
2. межд. караву́л, гвалт, рату́йце;
◊
хоть карау́л кричи́ хоць караву́л (гвалт) крычы́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
честно́й уст.
1. церк. святы́;
честно́й крест святы́ крыж;
честна́я оби́тель святы́ манасты́р;
2. (установленный религией, обычаем) пачэ́сны;
честна́я сва́дьба пачэ́снае вясе́лле;
3. до́бры; (почтенный) шано́ўны; (почётный) пачэ́сны;
честно́й наро́д лю́дзі до́брыя;
честны́е го́сти пачэ́сныя (шано́ўныя) го́сці;
◊
честна́я компа́ния ирон., шутл. цёплая кампа́нія;
мать честна́я! а ма́мачкі!, а лі́ханька!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́рта I сущ., ж.
1. карау́л м., охра́на, стра́жа;
расста́віць ~ту — расста́вить карау́л (охра́ну, стра́жу);
ганаро́вая в. — почётный карау́л;
2. (обязанности) карау́л м.;
не́сці ~ту — нести́ карау́л;
3. (место охраны) пост м.;
стая́ць на ва́рце — стоя́ть на посту́;
○ узя́ць пад ~ту — взять под стра́жу;
◊ стая́ць на ва́рце — стоя́ть на стра́же
ва́рта II безл. в знач. сказ.
1. сто́ит; нели́шне; сле́дует;
гэ́ту кні́гу в. прачыта́ць — э́ту кни́гу сто́ит прочита́ть;
вам в. адпачы́ць — вам сто́ит (нели́шне) отдохну́ть;
в. паду́маць — сто́ит (сле́дует) поду́мать;
2. (как только, едва) сто́ит;
в. сказа́ць адно́ сло́ва, як ён перабіва́е — сто́ит сказа́ть одно́ сло́во, как он перебива́ет;
◊ гэ́та ніку́ды не в. — э́то никуда́ не годи́тся;
сме́ху в. — смешно́;
ці в. было́ займа́цца — сто́ило ли свя́зываться;
аўчы́нка вы́рабу не в. — погов. овчи́нка вы́делки не сто́ит; игра́ не сто́ит свеч
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)