по́честь ж. ушанава́нне, -ння ср.; (почёт) паша́на, -ны ж.; (уважение) пава́га, -гі ж.;

вое́нные по́чести вае́нныя ўшанава́нні;

воздава́ть по́чести ушано́ўваць, аддава́ць паша́ну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушанава́ць сов.

1. почти́ть;

у. па́мяць — почти́ть па́мять;

2. возда́ть по́чести;

3. оказа́ть честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушано́ўваць несов.

1. чтить; см. ушанава́ць 1;

2. воздава́ть по́чести; че́ствовать;

3. ока́зывать честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возда́ть сов.

1. адда́ць;

2. / возда́ть по́чести ушанава́ць;

3. (отплатить) адплаці́ць; см. воздава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушанава́нне ср.

1. по́честь ж.;

вае́нныя ўшанава́нні — вое́нные по́чести;

2. (торжество) че́ствование;

у. юбіля́ра — че́ствование юбиля́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ца́рский в разн. знач. ца́рскі;

ца́рское прави́тельство уст. ца́рскі ўрад;

ца́рские по́чести ца́рскія ўшанава́нні;

ца́рская во́дка хим. ца́рская гарэ́лка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воздава́ть несов.

1. аддава́ць;

воздава́ть по заслу́гам аддава́ць па заслу́гах;

2. / воздава́ть по́чести ушано́ўваць;

3. (отплачивать) адпла́чваць;

воздава́ть добро́м на зло адпла́чваць дабро́м на зло;

◊

воздава́ть до́лжное аддава́ць нале́жнае;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)