потребля́ть несов. спажыва́ць; (съедать — ещё) е́сці, з’яда́ць; (расходовать) расхо́даваць, выдатко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Патрабля́ць ’выкарыстоўваць’ (Нас.). З рус. потреблять ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выдатко́ўваць несов. расхо́довать, изде́рживать; истоща́ть; затра́чивать, истра́чивать, тра́тить; потребля́ть; см. вы́даткаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спажыва́ць несов.

1. употребля́ть в пи́щу;

2. (расходовать для чего-л.) потребля́ть, употребля́ть; испо́льзовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потребля́ющий

1. прич. які́ (што) спажыва́е, які́ (што) есць, які́ (што) з’яда́е; які́ (што) расхо́дуе, які́ (што) выдатко́ўвае; см. потребля́ть;

2. прил. спажыва́льны, спажыве́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)