потайно́й патайны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патайны́ потайно́й;

п. замо́к — потайно́й замо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потаённый прил. тае́мны, патае́мны; (потайной) патайны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сохра́нный

1. (потайной) уст. патайны́;

2. (удостоверяющий сохранность) офиц. захо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Патайні́к ’паралюш’ (Касп.), ’эпілепсія’ (бярэз., Сл. ПЗБ). У выніку семантычнага пераносу ’нешта патаемнае, скрытае’ > ’загадкавае, няяснае’ > ’невядомае’. Табу. Да та́йна (гл.) або, магчыма, рус. потайной ’патаемны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)