постуча́ть сов. пасту́каць, (долго, неоднократно) папасту́каць, папасту́кваць, разг. пагру́каць, (долго, неоднократно) папагру́каць, папагру́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасту́каць сов. постуча́ть; посту́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́паць сов., разг. постуча́ть; похло́пать; пошлёпать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папасту́каць и папасту́кваць сов. (долго, неоднократно)

1. постуча́ть;

2. постуча́ть, постуча́ться

папасту́кваць сов., см. папасту́каць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагру́каць сов., разг. постуча́ть, посту́кать; (дверью — ещё) похло́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папагру́каць сов., разг. (долго, неоднократно) постуча́ть, посту́кать; похло́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабразгата́ць сов., разг. подребезжа́ть, постуча́ть; (чем-л. металлическим) позвя́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поколоти́ть сов.

1. (постучать) пасту́каць;

2. (сильно побить) пабі́ць, набі́ць;

3. (разбить) пабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)