посо́бие ср.

1. (денежная помощь) дапамо́га, -гі ж.;

2. (учебная книга, предмет) дапамо́жнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапамо́жнік м. (учебник) посо́бие ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спасо́б’е ‘дапамога’ (Шат.), ‘пенсія’ (Янк., Мат. Гом.). З рус. посо́бие ‘дапамога’; параўн. посо́ба ‘дапамога, падтрымка’ (Нас.). З выразу *ро sobě (гл. сябе); гл. Фасмер, 3, 340.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасабі́ць, пасо́біць, пасо́біці, пособы́ты ’дапамагчы’ (Грыг., Касп., Бяльк., Др.-Падб., Бір., Сл. ПЗБ; бялын., Янк. Мат.), пасобнік ’памочнік’, пасоба, пасобка ’дапамога’ (Нас., Касп.). Укр. пособити ’дапамагчы’, рус. пособить ’тс’, пособие ’дапамога’, серб.-харв. пособа ’тс’, ст.-слав. пособие ’дапамога ў вайне’, ’саюзнікі’, ст.-чэш. zpósobiti, чэш. (z)působit, славац. pôsobiť ’дзейнічаць, выклікаць (радасць, смутак і інш.), рабіць (уражанне), працаваць у якасці каго-н.’ Утвораны ад выразу po sobě ’рабіць нешта ў належным парадку, упарадкаваць адзін за адным’ (Міклашыч, 331; Голуб-Копечны, 306; Голуб-Ліер, 406; Фасмер, 3, 340). Махэк₂ (500) мяркуе, што спачатку ст.-чэш. zpósobiti было вайсковым тэрмінам, абазначаўшым ’ставіць, складаць адзін за адным’. Няясна, аднак, як развілося значэнне ўсх.- і паўд.-слав. лексем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цяжа́рная

1. прил. бере́менная;

ц. жанчы́на — бере́менная же́нщина;

2. в знач. сущ. бере́менная;

дапамо́га для ~ных — посо́бие для бере́менных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаразо́вы

1. (бывший один раз) однокра́тный;

~вае наве́дванне — однокра́тное посеще́ние;

2. разг. (годный для использования один раз) однора́зовый;

3. единовре́менный;

~вая дапамо́га — единовре́менное посо́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́тник

1. в разн. знач. спадаро́жнік, -ка м.;

спу́тники Юпи́тера астр. спадаро́жнікі Юпі́тара;

иску́сственный спу́тник Земли́ шту́чны спадаро́жнік Зямлі́;

2. (пособие, справочник) дапамо́жнік, -ка м.;

«Спу́тник электроте́хника» «Дапамо́жнік электратэ́хніка»;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навуча́льны

1. (связанный с учением) уче́бный;

н. год — уче́бный год;

~ная ўстано́ва — уче́бное заведе́ние;

н. дапамо́жнік — уче́бное посо́бие;

2. (содержащий назидание, поучение) назида́тельный, поучи́тельный, настави́тельный; нравоучи́тельный;

н. вы́падак — назида́тельный (поучи́тельный) слу́чай

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руково́дство ср.

1. в разн. знач. кіраўні́цтва, -ва ср.;

иде́йное руково́дство ідэ́йнае кіраўні́цтва;

под непосре́дственным руково́дством пад непасрэ́дным кіраўні́цтвам;

2. (пособие) дапамо́жнік, -ка м.; (наставление) настаўле́нне, -ння ср.; (инструкция) інстру́кцыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапамо́га ж.

1. по́мощь, вы́ручка; подспо́рье ср.;

бе́гчы на ~гу — бежа́ть на по́мощь (на вы́ручку);

аказа́ць пе́ршую ~гу — оказа́ть пе́рвую по́мощь;

прасі́ць ~гі — проси́ть по́мощи;

то́е, што ты мне даў, бу́дзе ~гай на некато́ры час — то, что ты мне дал, бу́дет подспо́рьем на не́которое вре́мя;

2. (денежная помощь) посо́бие ср.;

○ выхадна́я д. — выходно́е посо́бие;

ху́ткая д. — ско́рая по́мощь;

◊ пада́ць руку́ ~гі — пода́ть (протяну́ть) ру́ку по́мощи;

прыйсці́ на ~гу — прийти́ на по́мощь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)