поса́дка в разн. знач. паса́дка, -кі ж.;

поса́дка дере́вьев паса́дка дрэў;

вы́нужденная поса́дка вы́мушаная паса́дка;

поса́дка в авто́бус паса́дка ў аўто́бус.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паса́дка ж.

1. в разн. знач. поса́дка;

п. капу́стыпоса́дка капу́сты;

п. ў цягні́кпоса́дка в по́езд;

вы́мушаная п. — вы́нужденная поса́дка;

кавалеры́йская п. — кавалери́йская поса́дка;

2. тех. (то, что помещено куда-л. для обработки) са́дка;

мя́ккая п. — мя́гкая поса́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнездавы́ в разн. знач. гнездово́й;

г. перы́яд — гнездово́й пери́од;

а́я паса́дка бу́льбы — гнездова́я поса́дка карто́феля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́нужденный

1. прич. вы́мушаны, зму́шаны, прыму́шаны;

вы́нужденный обстоя́тельствами вы́мушаны акалі́чнасцямі;

2. прил. вы́мушаны;

вы́нужденная поса́дка ав. вы́мушаная паса́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Па́садка, па́сыдка, па́сытка ’пастка’, ’зяпа, рот’ (Бяльк.), паса́дка ’пастка’ (Гарэц., Яруш.). Відаць, да пастка (гл.). Параўн. чэш. posada ’кошык, скрынка для свойскіх птушак’, рус. садок ’плецены кош для злоўленай рыбы’, бел. се́жа ’загародка на рацэ з сеткі’ (Бяльк.).

Паса́дка1, пыса́дка, паса́дкі ’пасаджаныя расліны’, ’прызямленне самалёта’, ’упусканне пасажыраў у вагон, самалёт, карабель’, ’палажэнне цела ў час сядзення’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ, Ян., Мат. Гом.). З рус. поса́дка ’тс’.

Паса́дка2 ’глінабітная падлога’ (Сцяшк. Сл.), ’чарэнь у печы’ (свісл., Шатал.), ст.-бел. посадзка, посажка, посацка ’падлога з плітак; чарэнь’ (1572 г.). Запазычаны са ст.-польск. posadzka (Булыка, Лекс. запазыч., 98).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бязла́дны

1. (хаотический) беспоря́дочный;

~ная ўкла́дка рэ́чаў — беспоря́дочная укла́дка веще́й;

~ная паса́дка на цягні́к — беспоря́дочная поса́дка на по́езд;

2. (лишённый ясности, последовательности) бессвя́зный, пу́таный, сумбу́рный;

~ная гаво́рка — бессвя́зная (пу́таная) речь;

~ныя ўра́жанні — сумбу́рные впечатле́ния;

3. (бестолковый) безала́берный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мя́ккі в разн. знач. мя́гкий;

м. хлеб — мя́гкий хлеб;

мя́ккае святло́ — мя́гкий свет;

м. го́лас — мя́гкий го́лос;

мя́ккія ру́хі — мя́гкие движе́ния;

м. хара́ктар — мя́гкий хара́ктер;

м. ваго́н — мя́гкий ваго́н;

мя́ккая паса́дка — мя́гкая поса́дка;

мя́ккія зы́чныялингв. мя́гкие согла́сные;

мя́ккая вада́ — мя́гкая вода́;

м. знак — мя́гкий знак;

мя́ккая мэ́бля — мя́гкая ме́бель;

мя́ккае паднябе́ннеанат. нёбная занаве́ска;

м. як воск — мя́гкий как воск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпы́

1. прил., в разн. знач. слепо́й;

~по́е шчаня́ — слепо́й щено́к;

~по́е перайма́нне — слепо́е подража́ние;

~па́я няна́вісць — слепа́я не́нависть;

с. набо́ртип. слепо́й набо́р;

~па́я паса́дкаав. слепа́я поса́дка;

с. палётав. слепо́й полёт;

2. в знач. сущ., прям., перен. слепо́й; слепе́ц м.;

вучы́лішча для ~пы́х — учи́лище для слепы́х;

~па́я кі́шкаанат. слепа́я кишка́;

~па́я пля́маанат. слепо́е пятно́;

с. дождж — слепо́й дождь;

~па́я ку́рыца — слепа́я ку́рица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слепо́й

1. прил., прям., перен. сляпы́; прям. знач. — ещё) невіду́шчы;

слепо́й щено́к сляпо́е (невіду́шчае) шчаня́;

слепо́е подража́ние сляпо́е перайма́нне;

слепо́й шрифт спец. сляпы́ шрыфт;

слепа́я поса́дка ав. сляпа́я паса́дка;

слепо́й полёт ав. сляпы́ палёт;

слепа́я кишка́ анат. сляпа́я кі́шка;

слепо́е пятно́ анат. сляпа́я пля́ма;

слепо́е око́шко сляпо́е аке́нца;

слепо́й дождь сляпы́ (цыга́нскі) дождж;

слепа́я ку́рица сляпа́я ку́рыца

2. сущ. сляпы́, -по́га м., невіду́шчы, -шчага м.;

учи́лище для слепы́х вучы́лішча для сляпы́х (невіду́шчых).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)