порыва́ться
1. (стремиться подняться, делать порывистые движения) разг. рва́цца, імкну́цца, намага́цца, спрабава́ць;
2. (пытаться, стремиться что-л. сделать) імкну́цца, парыва́цца, спрабава́ць, намага́цца, стара́цца;
3. (о связях, отношениях) парыва́цца; разрыва́цца;
4. страд. парыва́цца; разрыва́цца; см. порыва́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парыва́цца несов.
1. (пытаться, стремиться что-л. сделать) порыва́ться;
2. страд. порыва́ться; см. парыва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вле́чься несов.
1. (тащиться) уст. валачы́ся, цягну́цца;
2. (стремиться) цягну́цца, гарну́цца, імкну́цца; (порываться) парыва́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ірва́цца несов.
1. (на части) рва́ться, разрыва́ться;
2. перен. разрыва́ться, рва́ться;
3. (изнашиваться до дыр) рва́ться, трепа́ться;
4. (о снарядах) рва́ться, взрыва́ться;
5. перен. (стремиться) рва́ться, порыва́ться;
6. страд. рва́ться; трепа́ться; взрыва́ться; тереби́ться; порыва́ться; разрыва́ться; терза́ться; урыва́ться; см. рваць 1-6, 8, 9
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рва́цца несов.
1. (на части) рва́ться, разрыва́ться;
2. перен. разрыва́ться, рва́ться;
3. (изнашиваться до дыр) рва́ться, трепа́ться;
4. (о снарядах и т.п.) рва́ться, взрыва́ться;
5. перен. (стремиться) рва́ться, порыва́ться;
6. страд. рва́ться; трепа́ться; взрыва́ться; тереби́ться; порыва́ться; разрыва́ться; терза́ться; урыва́ться; см. рваць I 1-6, 8, 9;
◊ дзе ко́ратка (то́нка), там і рве́цца — посл. где то́нко, там и рвётся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прабава́ць несов.
1. про́бовать, испы́тывать;
п. свае́ сі́лы — про́бовать (испы́тывать) свои́ си́лы;
2. (есть для пробы) про́бовать, отве́дывать;
п. на смак — про́бовать на вкус;
3. (стремиться сделать что-л.) предпринима́ть попы́тки; (с инф.) пыта́ться, порыва́ться; покуша́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разрыва́цца I несов.
1. в разн. знач. разрыва́ться; см. разарва́цца;
2. страд. разрыва́ться; расте́рзываться; порыва́ться; см. разрыва́ць I;
◊ сэ́рца ~ва́ецца — душа́ (се́рдце) разрыва́ется;
р. на кава́лкі — разрыва́ться на ча́сти
разрыва́цца II несов., страд. разрыва́ться; см. разрыва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)