по́росль ж.

1. (побеги) па́расткі, -каў ед. па́растак, -тка м.; па́сынкі, -каў, ед. па́сынак, -нка м.;

2. (заросль) па́раснік, -ку м.; за́раснік, -ку м.;

2. перен. (потомство, молодое поколение) мо́ладзь, -дзі ж., маладня́к, -ку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оре́шник (поросль) арэ́шнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арэ́шнік, -ку м. (поросль) оре́шник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́раснік, -ку м. по́росль ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́раснік, -ку м. за́росль ж., по́росль ж.; куста́рник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́растак, -тка м.

1. побе́г, росто́к, о́тпрыск, приро́сток, отро́сток, волчо́к;

2. только мн. по́росль ж.;

вако́л пня ўзнялі́ся малады́я ~ткі — вокру́г пня подняла́сь молода́я по́росль;

3. перен. росто́к;

~ткі но́вага — ростки́ но́вого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раслі́на ’прадстаўнік расліннага свету’ (Нас., Касп., ТСБМ), раслі́на ’культурная расліна’ (ТС). Параўн. укр. росли́на, польск. roślina, чэш. rostlina, славен. rastlina ’тс’, рус. дыял. раслина́ ’росласць’. Ад *росль, росля (гл.) пры дапамозе суф. ‑ін(а), параўн. рус. поросль, заросли, польск. narośl. Сюды ж расле́нны ’надта ўрадлівы’ (светлаг., SOr, 34, 357).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маладня́к, -ку́ м.

1. в разн. знач. молодня́к; (о лесе — ещё) подро́ст;

2. собир., разг. (потомство, молодое поколение) молодня́к, по́росль ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)