по́рка гл. пароць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. по́рка
Р. по́ркі
Д. по́рцы
В. по́рку
Т. по́ркай
по́ркаю
М. по́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́рка ж. по́рка; см. паро́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́рка​I ж. (распарывание) распо́рванне, -ння ср., по́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́рка​II (наказание) лупцо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. пароць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́ць², пару́, по́раш, по́ра; пары́; незак., што.

1. Разразаць, раз’ядноўваць па швах (сшытае).

П. стары халат.

2. У выразах: пароць глупства (разм.) — рабіць або гаварыць абы-што; пароць гарачку (разм., неадабр.) — рабіць што-н. неабдумана, паспешліва.

|| зак. распаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты (да 1 знач.).

|| наз. по́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лупцо́ўка ж., разг. по́рка, взбу́чка, трёпка, вы́волочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распо́рванне ср. распа́рывание, по́рка ж.; см. распо́рваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пёрка 1 ’наганяй’ (светлаг., Мат. Гом.). Да праць (гл.) < прасл. *pьrati, perą пры ад’ідэацыі рус. по́рка ’лупцоўка’, якое ад пороть ’распорваць’.

Пёрка 2 ’травяністая расліна з вузкімі лістамі’ (Мат. ТС), ’доўгі ліст якой-небудзь расліны’ (ТСБМ). Памяншальнае да пяро́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)