поражённый

1. (ударом) паражо́ны; уда́раны;

2. (побеждённый) паражо́ны, перамо́жаны; (разбитый) разбі́ты;

3. мед. пашко́джаны; (разбитый) разбі́ты;

4. перен. ура́жаны; (удивлённый) здзі́ўлены;

5. юр. пазба́ўлены (каго, чаго);

поражённый в права́х пазба́ўлены право́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паражо́ны

1. поражённый;

2. поражённый, сражённый;

1, 2 см. паразі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изумлённый здзі́ўлены; (поражённый) ура́жаны;

неприя́тно изумлённый непрые́мна ўра́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзі́ўлены прич., прил. удивлённый; изумлённый, поражённый; недоумённый, недоумева́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сі́таваты

1. поражённый ситови́ной;

2. сква́жистый, сква́жный; по́ристый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашко́джаны

1. повреждённый;

2. поражённый;

1, 2 см. пашко́дзіць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́жаны

1. поражённый, взволно́ванный; потрясённый;

2. оскорблённый, заде́тый;

1, 2 см. ура́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сражённый

1. прич. (поражённый) паражо́ны; (разбитый) разбі́ты; (убитый) забі́ты; (сваленный) зва́лены; (побеждённый) перамо́жаны;

2. прич., перен.я́жка) ура́жаны; прыбі́ты; прыгне́чаны; (ошеломлённый) ашало́млены; см. срази́ть;

2. прил. забі́ты, мёртвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уча́стак, -тка м., в разн. знач. уча́сток;

зяме́льны ўча́стак — земе́льный уча́сток;

пашко́джаны ўча́стак (ску́ры)поражённый уча́сток (ко́жи);

у. заражэ́ннявоен. уча́сток зараже́ния;

ва́жны ўча́стак рабо́ты — ва́жный уча́сток рабо́ты;

вы́барчы ўча́стак — избира́тельный уча́сток;

урачэ́бны ўча́стак — враче́бный уча́сток;

у. абаро́ны палка́воен. уча́сток оборо́ны полка́;

паліцэ́йскі ўча́стакуст. полице́йский уча́сток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уча́сток м.

1. уча́стак, -тка м.; (выделенная часть — ещё) дзяля́нка, -кі ж.;

дроби́ть на уча́стки драбні́ць на ўчасткі;

земе́льный уча́сток зяме́льны ўча́стак (дзяля́нка зямлі́);

поражённый уча́сток (ко́жи) пашко́джаны ўча́стак (ску́ры);

уча́сток зараже́ния воен. уча́стак заражэ́ння;

2. (область, сфера) уча́стак, -тка м., галіна́, -ны́ ж.;

ва́жный уча́сток рабо́ты ва́жны ўча́стак (ва́жная галіна́) рабо́ты;

3. в др. знач. уча́стак, -тка м.;

избира́тельный уча́сток вы́барчы уча́стак;

враче́бный уча́сток урачэ́бны ўча́стак;

уча́сток оборо́ны полка́ воен. ўча́стак абаро́ны палка́;

полице́йский уча́сток уст. паліцэ́йскі ўча́стак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)