помпаду́р ирон. пампаду́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пампаду́р м., ирон. помпаду́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пампаду́р уст. ’адміністратар-самадур’ (ТСБМ), ’дурны ганарлівец’ (Нас.). З рус. помпаду́р ’тс’ (у гэтым значэнні ўпершыню ужыў Салтыкоў–Шчадрын — ССРЛЯ, 10, 1207) ад імя фаварыткі французскага караля Людовіка XV маркізи дэ Пампадур (Фасмер, 3, 324).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)