помидо́р памідо́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памідо́р м. помидо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тама́т м.

1. род. тама́та (помидор) тома́т;

2. род. тама́ту (соус) тома́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Памідо́р ’аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых з чырвонымі або жоўтымі пладамі, прыдатнымі для яды; плод гэтай расліны’ (ТСБМ, Кіс.), памідо́ра, памідо́рына ’плод памідора’ (Янк., Янк. 1). З рус. помидо́р(ы) ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 73, 88), дзе запазычана з італ. мн. pomidʼoro < pomo dʼoro літар. ’залаты яблык’ (Фасмер, 3, 323).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разле́злы

1. (пропитанный влагой) раски́сший;

р. памідо́р — раски́сший помидо́р;

2. худо́й, ве́тхий;

~лыя валёнкі — худы́е (ве́тхие) ва́ленки;

3. (о человеке) раски́сший, слабово́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)