по́ліўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́ліўны по́ліўная по́ліўнае по́ліўныя
Р. по́ліўнага по́ліўнай
по́ліўнае		 по́ліўнага по́ліўных
Д. по́ліўнаму по́ліўнай по́ліўнаму по́ліўным
В. по́ліўны (неадуш.)
по́ліўнага (адуш.)		 по́ліўную по́ліўнае по́ліўныя (неадуш.)
по́ліўных (адуш.)
Т. по́ліўным по́ліўнай
по́ліўнаю		 по́ліўным по́ліўнымі
М. по́ліўным по́ліўнай по́ліўным по́ліўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́ліўны пропо́лочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ліўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да поліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ліва, -а, н.

1. гл. палоць.

2. Тое, што трэба прапалоць або што праполата.

У агародзе яшчэ многа поліва.

|| прым. по́ліўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пропо́лочный прапо́лачны, по́ліўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)