по́люсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́люсны по́люсная по́люснае по́люсныя
Р. по́люснага по́люснай
по́люснае		 по́люснага по́люсных
Д. по́люснаму по́люснай по́люснаму по́люсным
В. по́люсны (неадуш.)
по́люснага (адуш.)		 по́люсную по́люснае по́люсныя (неадуш.)
по́люсных (адуш.)
Т. по́люсным по́люснай
по́люснаю		 по́люсным по́люснымі
М. по́люсным по́люснай по́люсным по́люсных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́люсны по́люсный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́люсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да полюса (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́люс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін з двух пунктаў перасячэння ўяўнай восі вярчэння Зямлі з зямной паверхняй, а таксама мясцовасць вакол гэтых пунктаў.

Паўночны п.

2. Адзін з двух супрацьлеглых канцоў электрычнага ланцуга або магніта (спец.).

Дадатны, адмоўны п.

3. перан. Што-н. зусім супрацьлеглае чаму-н. іншаму (кніжн.).

Гэтыя характары — два полюсы.

○

Полюсы свету (спец.) — пункты перасячэння нябеснай сферы т.зв. воссю свету, вакол якой адбываецца сутачнае вярчэнне гэтай сферы.

Паўночны і Паўднёвы полюсы свету.

Полюсы холаду (спец.) — вобласці найбольш нізкіх зімовых тэмператур на зямной паверхні.

Магнітныя полюсы Зямлі (спец.) — пункты на зямной паверхні, у якіх магнітная стрэлка з гарызантальнай воссю вярчэння прымае вертыкальнае становішча.

|| прым. по́люсны, -ая, -ае (да 2 знач.).

П. ток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папераме́нна-по́люсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папераме́нна-по́люсны папераме́нна-по́люсная папераме́нна-по́люснае папераме́нна-по́люсныя
Р. папераме́нна-по́люснага папераме́нна-по́люснай
папераме́нна-по́люснае		 папераме́нна-по́люснага папераме́нна-по́люсных
Д. папераме́нна-по́люснаму папераме́нна-по́люснай папераме́нна-по́люснаму папераме́нна-по́люсным
В. папераме́нна-по́люсны (неадуш.)
папераме́нна-по́люснага (адуш.)		 папераме́нна-по́люсную папераме́нна-по́люснае папераме́нна-по́люсныя (неадуш.)
папераме́нна-по́люсных (адуш.)
Т. папераме́нна-по́люсным папераме́нна-по́люснай
папераме́нна-по́люснаю		 папераме́нна-по́люсным папераме́нна-по́люснымі
М. папераме́нна-по́люсным папераме́нна-по́люснай папераме́нна-по́люсным папераме́нна-по́люсных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́люсный по́люсны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)