полете́ть сов., в разн. знач. паляце́ць; (помчаться — ещё) памча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паляце́ць сов.

1. в разн. знач. полете́ть;

2. (летя, удалиться) улете́ть; (о птицах — ещё) упорхну́ть;

3. (об упавшем с силой предмете) полете́ть;

4. перен. (стремительно двинуться) полете́ть, помча́ться;

5. разг. (упасть) полете́ть;

п. з драбі́нполете́ть с ле́стницы;

6. (оторваться) отлете́ть;

гу́зікі ~це́лі — пу́говицы отлете́ли;

7. разг. (быстро износиться, испортиться) полете́ть;

е́лі падшы́пнікі — полете́ли подши́пники

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́рман зоол. ту́рман, -на м.;

полете́ть ту́рманом паляце́ць ту́рманам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заара́ць сов. запаха́ть;

з. лу́бін — запаха́ть люпи́н;

з. но́самполете́ть кувырко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лецець сов.

1. (летя, появиться откуда-л.) вы́лететь; (о птицах — ещё) вы́порхнуть;

2. перен. (стремительно выехать или выбежать) вы́лететь;

3. (полететь, начать полёт) вы́лететь, улете́ть;

у Маскву́ ~цеў самалёт — в Москву́ вы́летел (улете́л) самолёт;

4. (выпасть) вы́лететь;

ад вы́буху ~целі шы́бы — от взры́ва вы́летели стёкла;

5. перен., разг. вы́лететь;

в. са слу́жбы — вы́лететь со слу́жбы;

в. з галавы́ — вы́лететь из головы́;

в. кулём — вы́лететь ку́барем;

в. ку́ляй — вы́лететь пу́лей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)