по́лбенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́лбенны по́лбенная по́лбеннае по́лбенныя
Р. по́лбеннага по́лбеннай
по́лбеннае
по́лбеннага по́лбенных
Д. по́лбеннаму по́лбеннай по́лбеннаму по́лбенным
В. по́лбенны (неадуш.)
по́лбеннага (адуш.)
по́лбенную по́лбеннае по́лбенныя (неадуш.)
по́лбенных (адуш.)
Т. по́лбенным по́лбеннай
по́лбеннаю
по́лбенным по́лбеннымі
М. по́лбенным по́лбеннай по́лбенным по́лбенных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́лбенны по́лбенный;

~нная ка́ша — по́лбенная ка́ша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лбенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да полбы. Полбеннае поле. // Прыгатаваны з полбы. Полбенная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́лба, -ы, ж.

Асобны від пшаніцы з ломкім коласам.

|| прым. по́лбенны, -ая, -ае.

Полбенная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́лбенный по́лбенны;

по́лбенная ка́ша по́лбенная ка́ша.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)