по́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́латы по́латая по́латае по́латыя
Р. по́латага по́латай
по́латае		 по́латага по́латых
Д. по́латаму по́латай по́латаму по́латым
В. по́латы (неадуш.)
по́латага (адуш.)		 по́латую по́латае по́латыя (неадуш.)
по́латых (адуш.)
Т. по́латым по́латай
по́латаю		 по́латым по́латымі
М. по́латым по́латай по́латым по́латых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́латы по́латая по́латае по́латыя
Р. по́латага по́латай
по́латае		 по́латага по́латых
Д. по́латаму по́латай по́латаму по́латым
В. по́латы (неадуш.)
по́латага (адуш.)		 по́латую по́латае по́латыя (неадуш.)
по́латых (адуш.)
Т. по́латым по́латай
по́латаю		 по́латым по́латымі
М. по́латым по́латай по́латым по́латых

Кароткая форма: по́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́латы по́лотый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад палоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́лотый по́латы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́ць, палю́, по́леш, по́ле; палі́; по́латы; незак., што.

Ачышчаць ад пустазелля або выдаляць яго адкуль-н.

П. грады.

П. макрыцу.

|| зак. вы́палаць, -лю, -леш, -ле; -латы.

|| наз. по́ліва, -а, н.

|| прым. пало́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)