поко́йник нябо́жчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упоко́йник прост., см. поко́йник;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нябо́жчык м. поко́йник; поко́йный; усо́пший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пако́йнік ’нябошчык’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк. МГ). Рус. поко́йник, укр. покі́йнік, серб.-харв. по̀којнӣк, славен. pokojnik ’тс’. Суфіксальнае вытворнае ад пако́йны ’нябошчык’ < пакой 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)