по́клад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́клад по́клады
Р. по́клада по́кладаў
Д. по́кладу по́кладам
В. по́клад по́клады
Т. по́кладам по́кладамі
М. по́кладзе по́кладах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́клад, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Яйцо або прадмет, падобны на яго, які кладуць там, дзе хочуць, каб несліся куры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́клад м. (яйцо) по́дкладень, подкла́док

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́клад, ‑а, М ‑дзе; мн. паклады, ‑оў; м.

Яйцо або прадмет, падобны на яго, які кладуць там, дзе хочуць каб несліся куры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́клад ’яйка або прадмет падобны на яго, які кладуць там, дзе хочуць, каб несліся куры’ (ТСБМ, ТС, Касп.), подклад ’яйка, якое падкладваюць пад курыцу’ (Мік.). Ад *po‑klad‑ti > *po‑klasti, po‑kladǫ < *klasti, kladǫ. Да класці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

яйцо, яйка / пад квахтухаю: поклад / няплоднае: баўтун / маленькае курынае: зносак

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)