покати́ть сов. пакаці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакаці́ць сов.

1. покати́ть;

п. бервяно́покати́ть бревно́;

2. (быстро поехать) покати́ть;

3. разг. (свалить) повали́ть;

ён ~ці́ў мяне́ на зямлю́ — он повали́л меня́ на зе́млю;

хоць шаро́м пакаці́ — хоть шаро́м покати́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасаката́ць сов.

1. покуда́хтать;

2. перен., разг. поболта́ть, потарато́рить;

3. разг. (быстро поехать на телеге) покати́ть, поцокота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)