по́жневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́жневы по́жневая по́жневае по́жневыя
Р. по́жневага по́жневай
по́жневае		 по́жневага по́жневых
Д. по́жневаму по́жневай по́жневаму по́жневым
В. по́жневы (неадуш.)
по́жневага (адуш.)		 по́жневую по́жневае по́жневыя (неадуш.)
по́жневых (адуш.)
Т. по́жневым по́жневай
по́жневаю		 по́жневым по́жневымі
М. по́жневым по́жневай по́жневым по́жневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́жневы по́жнивный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́жневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пожні. Насустрач праляталі пожневыя палі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́жня, -і, мн. -і, -жань, ж. (абл.).

Зжатае хлебнае поле або сенажаць.

|| прым. по́жневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)