подшива́ть несов.

1. падшыва́ць;

2. плотн. падшыва́ць, падшалёўваць; (обшивать) абшалёўваць, ашалёўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падшалёўваць несов., плотн. подшива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашалёўваць несов. обшива́ть (досками), подшива́ть (досками)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшалёўваць несов. обшива́ть (досками); (снизу — ещё) подшива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подмётывать​I несов., портн. падфастрыго́ўваць; (подшивать) падшыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обруба́ть​II несов., портн. (подшивать с краёв) абру́бліваць, падру́бліваць, зару́бліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подшива́ться страд.

1. падшыва́цца;

2. падшыва́цца, падшалёўвацца; абшалёўвацца, ашалёўвацца; см. подшива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

футрава́ць несов.

1. тех. футерова́ть;

2. порт. подшива́ть ме́хом;

3. стол. обшива́ть до́сками

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подши́ть сов.

1. падшы́ць;

2. плотн. падшы́ць, падшалява́ць; (обшить) абшалява́ць, ашалява́ць; см. подшива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Падшыва́нец, падшыва́лец ’хлапчук (звычайна падлетак)’ (ТСБМ, Інстр. III), падшыва́нец ’гарэза’ (Касп.), ’той, хто выдае сябе за каго-н. іншага’ (Др.-Падб.), падшы́ты ветрам ’легкадумны’ (Сл. ПЗБ). Укр. підшива́йло ’падліза’, рус. подшива́ла ’дасціпнік, жартаўнік’, подшива́ть языком ’кпіць, жартаваць’. Да падшыць < шыць; семантыка відавочныя з фразеалагізма падшыты ветрам. Дэфініцыя Друцкага-Падбярэскага — семантычнае запазычанне з польск. podszywający się ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)