подури́ть сов., разг.

1. (пошалить) падурэ́ць; падуры́цца;

2. (делать глупости некоторое время) падуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падуры́ць сов., разг. поморо́чить, подури́ть, подура́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пападуры́ць сов., разг. (о многих) поморо́чить, подури́ть, подура́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)