по́дплетка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
по́дплетка |
по́дплеткі |
| Р. |
по́дплеткі |
по́дплетак |
| Д. |
по́дплетцы |
по́дплеткам |
| В. |
по́дплетку |
по́дплеткі |
| Т. |
по́дплеткай
по́дплеткаю |
по́дплеткамі |
| М. |
по́дплетцы |
по́дплетках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
по́дплетка ж., обл. спи́ца (для подплетания лаптей)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́дплетка, ‑ткі, ДМ ‑тцы; ж. Р мн. ‑так;
Абл. Шыла для падплятання лапцей. Прыпякло — стары расшпіліў на сабе чорную картовую сарочку і зноў стаў калупаць подплеткай лапаць... Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)