подписа́ть сов., в разн. знач. падпіса́ць, мног. пападпі́сваць;
подписа́ть догово́р падпіса́ць дамо́ву (дагаво́р);
подписа́ть строку́ падпіса́ць радо́к;
подписа́ть на газе́ту падпіса́ць на газе́ту;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падпіса́ць сов., в разн. знач. подписа́ть;
п. зая́ву — подписа́ть заявле́ние;
п. дагаво́р — подписа́ть догово́р;
п. не́калькі радко́ў — подписа́ть не́сколько стро́чек;
п. на газе́ты — подписа́ть на газе́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нападпі́сваць сов. (во множестве) подписа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пападпі́сваць сов. (о многих, о многом) подписа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подпи́сывать несов., в разн. знач. падпі́сваць; см. подписа́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ука́з м.
1. (закон, постановление) ука́з;
у. прэзідэ́нта — ука́з президе́нта;
падпіса́ць у. — подписа́ть ука́з;
2. разг. (приказание, распоряжение) ука́з
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)