по́длетак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м. (спец.).

Маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́длетак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́длетак по́длеткі
Р. по́длетка по́длеткаў
Д. по́длетку по́длеткам
В. по́длетка по́длеткаў
Т. по́длеткам по́длеткамі
М. по́длетку по́длетках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́длетак, -тка м., охот. слёток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́длетак, ‑тка, м.

Спец. Маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́длетак ’маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда’, ’блазан, недарослы, дзіця’ (ТСБМ, Некр., Янк. 1, Мат. Гом., ТС), по́дляцень, подлётыш ’птушаня’ (Мат. Гом.), падляту́ха ’дзяўчынка-падлетак’ (Сл. рэг. лекс.). Ад падлятаць < лятаць. Першапачаткова ’птушаня, якое вучыцца лятаць’, потым — ’хлопчык або дзяўчынка ў пераходным узросце’. Параўн. рус. падлётух ’тс’, польск. podlotek ’тс’. Семантыка, несумненна, у выніку узаемадзеяння блізкіх па форме падлётак ’птушаня, якое крыху лятае’ (гл.) і падле́так ’хлопчык або дзяўчынка ў пераходным узросце’ (гл.), ад ле́та ’год’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слёток охотн. по́длетак, -тка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)