по́дкалатка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Заправа з мукі і вады для некаторых відаў стравы.

|| прым. по́дкалатачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дкалатка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́дкалатка по́дкалаткі
Р. по́дкалаткі по́дкалатак
Д. по́дкалатцы по́дкалаткам
В. по́дкалатку по́дкалаткі
Т. по́дкалаткай
по́дкалаткаю		 по́дкалаткамі
М. по́дкалатцы по́дкалатках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́дкалатка ж. подбо́лтка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дкалатка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Заправа з мукі і вады для некаторых відаў стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подбо́лтка ж., разг.

1. (действие) падкало́чванне, -ння ср., падме́шванне, -ння ср.; падбе́льванне, -ння ср.;

2. (в пойло для скота) по́дмешка, -кі ж.; (приправа к кушанью) запра́ва, -вы ж., закра́са, -сы ж.; (из муки) по́дкалатка, -кі ж.; (забелка) забе́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запра́вка ж.

1. (действие) устаўля́нне, -ння ср.; уклада́нне, -ння ср.; засо́ўванне, -ння ср.; нала́джванне, -ння ср., прыла́джванне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; падрыхто́ўка, -кі ж.; см. заправля́ть​ 1, 2;

2. (горючим) запра́ўка, -кі ж.;

3. кул. запра́ва, -вы ж., закра́са, -сы ж.; забе́лка, -кі ж.; за́таўка, -кі ж.; по́дкалатка, -кі ж.; см. заправля́ть​ 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)