пови́нный

1. (виновный) вінава́ты;

2. (раскаявшийся) уст. пакая́нны;

пови́нную го́лову меч не сечёт посл. пакая́ннай галавы́ не сціна́юць; пакая́ннай галавы́ і меч не ймець; пако́рнага і меч не сячэ́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакая́нны покая́нный; пови́нный;

~ннай галавы́ меч не сячэ́посл. пови́нную го́лову меч не сечёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вінава́ты

1. вино́вный, винова́тый; пови́нный;

прызна́ць ~тым — призна́ть вино́вным;

2. (выражающий сознание своей вины) винова́тый;

в. по́зірк — винова́тый взгляд;

3. в знач. сказ. до́лжен;

я яму́ в. сто рублёў — я ему́ до́лжен сто рубле́й;

бо́гу душо́ю не в. (ві́нен) — как пе́ред бо́гом чист

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)