поваля́ть сов.

1. пакача́ць;

поваля́ть ры́бу в муке́ пакача́ць ры́бу ў муцэ́;

2. (повалить всё, многое) паваля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакача́ць сов.

1. поката́ть;

п. мяч — поката́ть мяч;

2. поката́ть, переката́ть;

п. бялі́зну — поката́ть бельё;

3. (в чём-л.) поваля́ть, обваля́ть;

4. разг. (всё, многое) повали́ть;

ве́цер ~ча́ў мэ́ндлікі — ве́тер повали́л сусло́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павалі́ць I сов. повали́ть, свали́ть, опроки́нуть;

ве́цер ~лі́ў дрэ́ва — ве́тер повали́л (свали́л) де́рево

павалі́ць II сов. повали́ть;

дым ~лі́ў з ко́міна — дым повали́л из трубы́;

і́ў густы́ снег — повали́л густо́й снег;

наро́д ~лі́ў на пло́шчу — наро́д повали́л на пло́щадь

павалі́ць III сов. (сукно и т.п.)

1. (о многом) сваля́ть, переваля́ть;

2. (нек-рое время) поваля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)