побели́ть сов. пабялі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабялі́ць сов.

1. в разн. знач. побели́ть;

п. па́кой — побели́ть ко́мнату;

снег ~лі́ў дрэ́вы — снег побели́л дере́вья;

2. (о многом) вы́белить;

п. пало́тны — вы́белить холсты́;

3. (нек-рое время) побели́ть;

крыху́ ~лі́ў ды кі́нуў — немно́го побели́л и бро́сил

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыбе́льваць сов. (о многом)

1. (холст, бумагу) вы́белить; отбели́ть; пробели́ть;

2. (выкрасить в белый цвет) вы́белить, побели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)