побеле́ть сов. пабяле́ць; (измениться в лице) збяле́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збяле́ць сов.

1. побеле́ть;

2. побледне́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабяле́ць сов.

1. побеле́ть;

~ле́лі скро́ні — побеле́ли виски́;

2. (стать бледным) побеле́ть, побледне́ть;

твар яго́ рапто́ўна ~ле́ў — лицо́ его́ внеза́пно побеле́ло (побледне́ло)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)