пліта́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пліта́ плі́ты
пліты́
Р. пліты́ плі́т
Д. пліце́ плі́там
В. пліту́ плі́ты
пліты́
Т. пліто́й
пліто́ю
плі́тамі
М. пліце́ плі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электрапліта́, -ы́, ДМ -ліце́, мн. -плі́ты і (з ліч. 2, 3, 4) -пліты́, -пліт, ж.

Пліта (у 2 знач.), якая працуе на элекграэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранявы́, -а́я, -о́е.

1. Пакрыты бранёю.

Б. аўтамабіль.

2. Які з’яўляецца бранёю.

Бранявыя пліты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пліта́, -ы́, ДМ пліце́, мн. пліты і (з ліч. 2, 3, 4) пліты́, пліт, ж.

1. Плоскі прамавугольны кавалак металу, каменя або іншага матэрыялу.

Гранітная п.

2. Кухонная печ з канфоркамі.

Газавая п.

Кухонная п.

|| памянш. плі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плітня́к, -у́, м.

Вапняковая або пясчаная парода, якая лёгка раздзяляецца на пліты.

Набярэжная з плітняку.

|| прым. плітняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагаро́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які ідзе на будаўніцтва перагародак. Перагародачныя пліты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карні́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карніза. Карнізныя пліты. Карнізны выступ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аба́к, ‑а, м.

Спец. Верхняя частка галоўкі калоны звычайна ў форме чатырохвугольнай пліты.

[Ад грэч. abax (abakos) — стол, лічыльная дошка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тратуа́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тратуара, размешчаны на тратуары. Тратуарныя пліты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабрадары́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лабрадарыту. Лабрадарытавы кар’ер. // Зроблены з лабрадарыту. Лабрадарытавыя пліты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)