пліта́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пліта́ | ||
| плі́т | ||
| пліце́ | плі́там | |
| пліту́ | ||
| пліто́й пліто́ю |
плі́тамі | |
| пліце́ | плі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пліта́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пліта́ | ||
| плі́т | ||
| пліце́ | плі́там | |
| пліту́ | ||
| пліто́й пліто́ю |
плі́тамі | |
| пліце́ | плі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электрапліта́, -ы́,
Пліта (у 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бранявы́, -а́я, -о́е.
1. Пакрыты бранёю.
2. Які з’яўляецца бранёю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пліта́, -ы́,
1. Плоскі прамавугольны кавалак металу, каменя або іншага матэрыялу.
2. Кухонная печ з канфоркамі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плітня́к, -у́,
Вапняковая або пясчаная парода, якая лёгка раздзяляецца на
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перагаро́дачны, ‑ая, ‑ае.
Які ідзе на будаўніцтва перагародак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карні́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карніза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аба́к, ‑а,
[Ад грэч. abax (abakos) — стол, лічыльная дошка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тратуа́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тратуара, размешчаны на тратуары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лабрадары́тавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лабрадарыту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)