плі́нтусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плі́нтусны плі́нтусная плі́нтуснае плі́нтусныя
Р. плі́нтуснага плі́нтуснай
плі́нтуснае		 плі́нтуснага плі́нтусных
Д. плі́нтуснаму плі́нтуснай плі́нтуснаму плі́нтусным
В. плі́нтусны (неадуш.)
плі́нтуснага (адуш.)		 плі́нтусную плі́нтуснае плі́нтусныя (неадуш.)
плі́нтусных (адуш.)
Т. плі́нтусным плі́нтуснай
плі́нтуснаю		 плі́нтусным плі́нтуснымі
М. плі́нтусным плі́нтуснай плі́нтусным плі́нтусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плі́нтусны пли́нтусный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плі́нтусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плінтуса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плі́нтус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плі́нтусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пли́нтусный плі́нтусны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)